ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
سالهاست که ما -جوانترها- را بخاطر عدم تمایل به پذیرش مسئولیت، فقدان انگیزه برای تلاش، کم تحرکی، بی عاطفه بودن و بسیاری دیگر از ویژگی های ناپسند رفتاری سرزنش کرده ایم و آنها نیز -متقابلا- ما را مقصر می دانند! بخاطر -بی درایتی- در تصمیم هایی که در گذشته گرفته ایم. چرا که تبعات برخی از آنها و اشتباهاتی که کرده ایم-اکنون- دامنگیر آنان نیز شده است.
فارغ از هرگونه داوری در برابر این دو طبقه، باید یادآوری کنم که از -متهم کردن- هیچ نتیجه ای نخواهیم گرفت مگر شکاف بیشتر. آن هم در دورانی که بیش از هر وقت به اتحاد و -باهم بودن-نیازمندیم.
کاش بتوانیم کمی بیشتر تمرین -مدارا- کنیم. مدارا در برابر نسل جوانی که می خواهد -خود- راه زندگی و آینده را بیابد حتی اگر تجربیات ناخوشایند بی آموزد! و مدارا کردن را عملا آموزش دهیم تا آنها نیز بتوانند از گناهان ما درگذرند و بدانند که اگر بینش و آگاهی امروز را داشتیم قطعا با درایت بیشتری عمل می کردیم.
پس بیایید بخاطر خودمان هم که شده، بیش از گذشته، به هم احترام بگذاریم و اشتباهات هم را ببخشیم و دست از کشمکش های نهانی و آشکار برداریم که نتیجه ای جز شکاف ببشتر و گسترش بی اعتمادی و سردی ارتباطات انسانی نخواهد داشت.